วันอาทิตย์ที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

ฉันชอบ...ความเจ็บปวด

ความเจ็บปวดเอย
ฉันอยู่กับมันมานานเท่าไหร่แล้ว 
แต่ฉันก็ชอบมันนะ 
หรือว่าฉัน..มาโซ  คงจะไม่ 

ความเจ็บปวดทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองยังมีชิวิตอยู่
ลองหยิกตัวเองสิ เจ็บไหม    ถ้าเจ็บ เราก็ยังมีชีวิต
ถ้าความเจ็บปวดมันมากมายนัก   ก็อยู่กับมันไปเลยสิ
เห็นมันเป็นเพื่อน เพราะมีมันเท่านั้นที่จะไม่มีวันทอดทิ้งเรา
หากทนไม่ไหวแล้ว ก็จงทนต่อไป 
ชีวิตคือ การอดทน

ความสุขอยู่กับเรานานไหม ก็นะ มันมีมาแล้วมีไป
ความทุกข์ก็เหมือนกัน ถึงไม่อยากได้ มันก็มาอยู่ดี 

คุณเตรียมพร้อมพอหรือยัง

หรืออาจเป็นเพราะฉันหวาดกลัวความสุข
ก็คงไม่อีกนั่นแหละ ฉันชอบมันจะตายไป

ฉันนั้น เคยอยู่อย่างเจ็บปวด มันอยู่เป็นเพื่อนฉันตลอดเวลา
มันน่าจะดีใจนะที่มีมันคอยเป็นเพื่อน 
เพราะมันทำให้ฉันเข้มแข็ง และทำให้ฉันรู้จักตัวเอง

ตอนนี้ ฉันเจ็บปวดน้อยลง มีความสุขมากขึ้น 
และฉันก็ไม่ได้มีชีวิตอยู่อย่างหวาดกลัวอีกแล้ว
จะก้าวไปข้างหน้าอย่างอดทน ใช้ชีวิตนี้ให้คุมค่ากับที่ได้เกิดมา
มีชีวิตอย่างเข้มแข็ง

ฉันได้พบกับอิสระแล้ว